In Berlijn had in februari enkel op de parking een proefritje gedaan met de Moto Guzzi. Nadien thuis gekomen, en gestart met wat gefrutsel tot een mooie dag zou komen. Nadien dan een aantal tochten in Duitsland en laters een grotere reis maken. Helaas besliste het lot anders...
Ondertussen startte de California niet meer: Batterij, afstelling carburators, choke, gashendel, oude benzine.... Maar vandaag is het zover.... alweer beetje wazig in mijn helm!
Deze 2e rit voelde als vanoudsher weer soepel aan, enkel uitkijken voor situaties met manoeuvers
Deze motorrit heeft geen arts (en veel gevraagd of het nog mogelijk was) verwacht!
Voor mij was een extra motivatie om hard te revalideren.
De eerste kilometers waren vrij wazig, nochtans was mijn helmvizier zuiver :-)
Samen met Philippe op zijn Honda Goldwing.... toch al iets van gevoel... elke keer een stapje in de revalidatie!
Ik kan enkel de motor nog maar bewegen op vlak terrein. Met beleid op de middenstaander zetten lukt ook al. De garage uit laten rollen, voel ik me nog te onzeker.
Het poetsen (niet echt nodig) was een feestje, zelfs in één keer met afspuiten erbij. Drogen met een doek na een pauze. Alweer een stapje voorwaarts.
Kan ik weer opnieuw gaan motorrijden?
Deze vraag heb ik aan al mijn artsen en specialisten gesteld, zonder een antwoord te ontvangen!
Vandaag is het mijn zestigste verjaardag, yeahhhhh.
Sinds deze week kan ik weer positief denkend de dag volmaken.
Mijn mindset heb ik kunnen omdraaien van wat kan ik niet meer, naar wat kan ik nog wel!
Ik werk hard aan mijn herstel, misschien zelfs overdrijvend, ja en?
Wat kan je verwachten op mijn fotoblog?
Mijn broerke van 8 op mijn Suzuki AC 50, uit 1980.... nostalgie
Jong & oud samen genieten van prachtige wegen
